Tweede dag: Bangkok op zijn Westers (soort van)

Heerlijk, we hebben als een blok geslapen! Blij om te weten dat we vanavond weer in dit lekkere bed mogen slapen.

Eerst hebben we heerlijk ontbeten en hebben we vliegtickets geboekt om morgen naar Chiang Mai (het Noorden) te vliegen.

Vandaag gaan we iets meer Westerse dingen doen. MBK shopping center. Priscil heeft vandaag haar nagels laten lakken door Michael Jackson. Of in ieder geval iemand die erop lijkt.

We hebben uren van winkelcentrum naar winkelcentrum gelopen, blijkbaar zijn wij zelf ook een attractie, iedereen kijkt naar ons als we voorbij lopen (waarschijnlijk omdat we zo knap zijn?). Een Westerse winkel waar we ons erg thuis voelden was de Mr. Donut, waar we dan ook allebei 2 donuts hebben gegeten. Tijdens het lopen keek Priscilla Roy met bambi ogen aan, begon een beetje te trillen en zei: 'Er zit hier een Victoria's Secret, eerste verdieping!' en ze zette het op een rennen. Helaas een kleine winkel net zoals Schiphol en veel duurder. Een goeie plek voor de lunch was uiteraard de Subway. De winkelcentra zijn inmens groot, en zelfs Roy de verkenner snapte niet hoe we na 3 uur lopen ineens weer op het punt aankwamen waar we begonnen.

We besloten om naar Chinatown te gaan, dus op weg naar de taxi eerst nog even donuts halen bij Mr. Donut :p

We hadden leuke dingen gelezen over Chinatown, kleine leuke steegjes vol met lantaarntjes en leuke kraampjes, maar eenmaal daar was het een brede weg waar je niet op de stoep kon lopen door alle stinkende kraampjes, waardoor je bijna voor je flikker werd gereden. Hoop was nabij, het Starbucks logo was in zicht. We hoorden van de Starbucks medewerker dat er een restaurant zat op de 25e verdieping, we hadden namelijk HONGERRRRR! Toen de liftdeuren open gingen deed Priscilla een stapje naar achter. We stonden in een 360 graden restaurant met een prachtig uitzicht over Bangkok bij nacht. Toen we onze cocktails kregen zei Roy ineens: 'hey het gebouw beweegt', waardoor Priscilla bijna een hartaanval kreeg. De tafels bleken namelijk op een draaiend plateau te staan, waardoor je binnen een uur een heel rondje Bangkok te zien kreeg.

Na de cocktails besloten we de kraampjes op straat nog een kans te geven. We hebben de hete balletjes van een Thaise meneer gegeten, geen idee wat het was, maar het was maar goed dat hij er niet nog meer van die hete saus overheen had gedaan. We hebben het overleefd. Na nog een stukje verder te hebben gelopen werden de mannen steeds onguurder en de steegjes steeds donkerder, toch maar de taxi gepakt!

Eenmaal aangekomen bij het hotel hebben wij het noodles kraampje naast het hotel geprobeerd. Vriendelijke mensen, niet duur, tafeltjes op straat, heel gezellig, maar niet te hakken. Priscilla had het schaamrood op haar gezicht toen Roy maar ging afrekenen met de smoes dat we echt te laat waren voor 'iets' en echt weg moesten.

Nu zitten we in het hotel ons verhaaltje te typen, want op de iPad wil het niet lukken. We maken dit verhaaltje niet langer, want we hebben nog stroopwafels en chocoladebonbons die op ons wachten. Honger. Doei.